PPWR i PPWD, kolejno oznaczają Packaging and Packaging Waste Regulation Packaging and Packaging Waste Directive. Dzisiejszy artykuł dotyczyć będzie wymagań związanych z rozporządzeniem.
PPWR Regulation Packaging and Paxkaging Waste Regulation
Jest to regulacja mająca na celu uspójnienie przepisów dotyczących ocakowań i odpadów opakowaniowych w całej Unii Europejskiej. Celem rozporządzenia jest zmniejszenie ilości odpadów opakowaniowych, promowanie zrównoważonych opakowań oraz wspieranie gospodarki o obiegu zamkniętym.
Szczegółowe informacja można uzyskac na stronie Komisji Europejskiej, a poniżej przedstawiam opis poszczególnych artykułów rozporządzenia.
art. 2. określono, że niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich opakowań, niezależnie od zastosowanego materiału, oraz do wszystkich odpadów opakowaniowych.
art. 3. Wprowadzono zestaw nowych definicji, głównie w celu wdrożenia głównych środków tej inicjatywy, i skoncentrowano się na opakowaniach nadających się do recyklingu, wykorzystywaniu materiałów z recyklingu w opakowaniach z tworzyw sztucznych, opakowaniach wielokrotnego użytku i zapobieganiu powstawaniu odpadów opakowaniowych.
art. 5 ustanowiono wymogi dotyczące obecności określonych substancji w opakowaniach, w szczególności ograniczenie dotyczące poziomu stężenia ołowiu, kadmu, rtęci i chromu sześciowartościowego.
art. 6. ustanowiono wymóg, zgodnie z którym opakowania muszą nadawać się do recyklingu, oraz określono, jakie wymogi będą musiały być spełnione w ramach podejścia dwuetapowego. Od 1 stycznia 2030 r. opakowania będą musiały spełniać kryteria projektowania z myślą o recyklingu, a od 1 stycznia 2035 r. wymogi zostaną dodatkowo dostosowane w celu zapewnienia, aby opakowania nadające się do recyklingu były również w wystarczającym stopniu i skutecznie zbierane, sortowane i poddawane recyklingowi („poddawane recyklingowi na dużą skalę”).
art. 7. od 1 stycznia 2030 r. opakowania z tworzyw sztucznych posiadały pewną minimalną zawartość materiałów z recyklingu odzyskanych z odpadów pokonsumenckich tworzyw sztucznych.
art. 8, w połączeniu z definicją zawartą w art. 3, określono warunki, jakie muszą spełniać opakowania, aby można je było uznać za kompostowalne, i wprowadzono wymóg zapewnienia w terminie 24 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, aby saszetki z kawą, przylepne etykiety przyczepione do owoców i warzyw oraz bardzo lekkie plastikowe torby na zakupy były kompostowalne.
art. 10 określono wymogi dotyczące opakowań wielokrotnego użytku. Jeden z wymogów dotyczy np. tego, że opakowanie powinno być przeznaczone, zaprojektowane i wprowadzone do obrotu z myślą o jego ponownym użyciu lub powtórnym napełnieniu jak największą liczbę razy.
art. 11, aby ułatwić konsumentom sortowanie, na opakowaniach musi być umieszczona etykieta zawierająca informacje o ich składzie materiałowym.
art. 21 stanowi, że podmioty gospodarcze dostarczające produkty dystrybutorom końcowym lub użytkownikom końcowym w opakowaniach zbiorczych, transportowych lub opakowaniach dla handlu elektronicznego muszą zapewnić, aby stosunek pustej przestrzeni do produktu (produktów) w opakowaniu wynosił maksymalnie 40%.
art. 27 i 28 ustanowiono zasady dotyczące obliczania stopnia osiągnięcia poszczególnych celów w zakresie ponownego użycia i powtórnego napełniania określonych w art. 26 oraz składania właściwym organom sprawozdań dotyczących tych celów. Do 31 grudnia 2028 r. Komisja ma przyjąć akt wykonawczy ustanawiający szczegółowe zasady obliczania i metodykę w odniesieniu do celów.
art. 29 określono, że do 31 grudnia 2025 r. roczne zużycie lekkich plastikowych toreb na zakupy nie może przekroczyć 40 takich toreb na osobę.
art. 38. określono wymóg, aby każde państwo członkowskie stopniowo zmniejszało ilość odpadów opakowaniowych wytwarzanych na mieszkańca w porównaniu z ilością odpadów opakowaniowych wytwarzanych na mieszkańca w 2018 r. o 5 % do 2030 r., o 10 % do 2035 r. i o 15 % do 2040 r.
art. 43 ustanowiono wymóg, aby państwa członkowskie zapewniły ustanowienie systemów umożliwiających zwrot lub zbieranie wszystkich opakowań i odpadów opakowaniowych od konsumenta, innego użytkownika ostatecznego lub ze strumienia odpadów.
art. 46 ustanowiono cele recyklingu w zakresie odpadów opakowaniowych, które to cele państwa członkowskie muszą osiągnąć do 31 grudnia 2025 r. i do 31 grudnia 2030 r. i które pokrywają się z celami określonymi w dyrektywie 94/62/WE. Jeżeli państwa członkowskie przesuną terminy osiągnięcia wielkości docelowych wyznaczonych na 2025 r. muszą przedstawić plan wdrożenia.
Wpływ rozporządzenia na przedsiębiorców
Analizując zapisy rozporządzenia nasuwają się następujące wnioski:
- Przedsiębiorstwa będą musiały ponieść dodatkowe koszty związane z dostosowaniem się do nowych regulacji, w tym inwestycje w zrównoważone materiały opakowaniowe, wdrożenie systemów recyklingu oraz zmianę projektów opakowań w celu minimalizacji ich objętości;
- Dostosować swoje opakowania, produkty i przepływy logistyczne, aby wdrożyć systemy ponownego użycia. Zwłaszcza w przypadku żywności i napojów na wynos, dystrybutorzy końcowi będą zobowiązani do zaoferowania konsumentom możliwości przynoszenia własnych pojemników, a także do utworzenia oddzielnych strumieni zbiórki butelek SUP i metalowych pojemników na napoje;
- Zwiększyć udział zawartości pochodzącej z recyklingu w swoich opakowaniach plastikowych;
- Zmniejszenie współczynnika pustej przestrzeni lub grubości opakowania, zastosowanie możliwości ponownego napełniania.
Jak może pomóc Investeko Serwis?
Świadczyny dla naszych klientów szeroko rozumiany outsourcing usług środowiskowych.Pomagamy firmom działać w zgodzie z wymogami prawa ochrony środowiska i polityki środowiskowej UE.
